Darkness: Zuid-Amerika

Norte Chico

Het raadsel van de oude Zuid-Amerikaanse Ontwikkelingsbank, [culturen evolueren naar de bouw van monumentale structuren voordat ze zelfs geleerd om keramiek - aardewerk], is prachtig geïllustreerd door wat velen beschouwen nu de regio allereerste beschaving, de Norte Chico beschaving in de Norte chico regio van de kust centraal Peru, sommigen beweren zelfs dat Norte Chico is de oudste beschaving in Amerika. De Norte Chico beschaving bestond uit ongeveer dertig grote steden. Het oudste centrum, daterend uit ongeveer 9210 voor Christus geeft slechts een indicatie van menselijke bewoning in de vroege Archaïsche tijdperk. Maar door 3200 BC, de menselijke bewoning en de gemeenschappelijke constructie zijn duidelijk zichtbaar.

De meest opvallende van de Norte Chico steden is Caral in de Supe Valley: Caral opgravingen begonnen in 1994 door Ruth Shady Solís, een Peruaanse antropoloog en archeoloog. Ze is ook oprichter en directeur van het Archeologisch project Caral.

De ruïnes van Caral zijn gelegen in een dorre streek, maar met de nabijgelegen rivieren, ongeveer 14 mijl uit de kust en 120 mijl ten noorden van de moderne hoofdstad van Peru van Lima. Caral werd bewoond tussen 2627 BC en 2020 voor Christus en de oppervlakte is ongeveer 150 hectare. Caral stad bestond uit zes piramides (of het platform terpen), twee pleinen, een amfitheater, en gewone huizen. De bevolking is naar schatting ongeveer 3.000. De woonomgeving lijkt te zijn groot, goed onderhouden kamers bovenop de piramides voor de elite, gelijkvloerse complexen voor ambachtslieden, en sjofeler buitengebied sloppenwijken van de werknemers.

De Norte Chico mensen waren blijkbaar een zeer vreedzaam volk, geen bewijs bestaat van wapens of defensieve versterkingen, en geen bewijs bestaat uit Menselijk slachtoffer. In een van de piramides ontdekten zij 32 fluiten gemaakt van Condor en Pelican botten en 37 cornetten gemaakt van herten en lama botten, ook vond was een primitieve quipu. Er wordt gespeculeerd dat de stad zelf ondersteund door de katoenteelt, dit werd bereikt door het bouwen van kanalen om katoen velden te irrigeren met rivierwater. Dit katoen werd vervolgens gebruikt om textiel te maken, zoals visnetten, tassen en kleding. Deze textiel op hun beurt gebruikt worden om voor zeevruchten de handel van de kust en van het interieur te produceren, de beschaving blijkbaar brede han-contacten.

De grootste piramide van Caral is Pirámide burgemeester, welke is 450 ft 500 ft Door en 60 meter hoge. Een 30-mond-brede trap stijgt van een verzonken ronde plein aan de voet van de piramide, langs meer dan drie terrassen niveaus tot aan de bovenkant van het platform. Het platform boven bevat de resten van een atrium en een grote open haard. Het moet worden opgemerkt, de piramide is niet echt een piramide op alle, maar meer verwant aan het platform terpen worden gebruikt voor hetzelfde doel door de oude Mississippians van de centrale Verenigde Staten.

Er zijn aanwijzingen dat de piramides werden gebouwd door opvulmateriaal riet zakken gevuld met stenen verzameld van heuvel groeve en rivieroevers tegen een keermuur. Dit proces werd herhaald totdat de heuvel had de gewenste afmetingen en hoogte bereikt. Hoewel de analyse is niet beschikbaar, de kerende wanden lijken te zijn gemaakt van willekeurige grootte stenen bij elkaar gebonden met mortel (waarschijnlijk kalk en zand). Het was de resten van het riet tassen die het materiaal voor radiokoolstofdatering van de sites, de oudste van deze zakken verstrekt, was gedateerd op 2627 voor Christus.

In 1800 voor Christus, de Norte Chico beschaving begon te dalen, de omstandigheden en de laatste tijd van haar verval is onbekend. Het zou nog duizend jaar vóór het verschijnen van de volgende grote Peruaanse cultuur, de Chavín.

Er was geen aardewerk: alleen kalebassen (vaartuigen gemaakt van de gedroogde schillen van meloenen, pompoenen, enz.) Mastering pottenbakken is een normale fase in de ontwikkeling van een cultuur. Zonder aardewerk dat het onmogelijk is voor de mensen aan de kook eten, zou alles hadden moeten worden geroosterd. Verbetering van de smaak, variatie, en bereiding van levensmiddelen, is een van de eerste dingen die mensen gewoonlijk aandacht aan.

Er was geen kunst: sparen voor een paar kalebassen beschilderd met een god figuur en de fluiten. De drang om kunst te produceren is een van de dingen die men zou verwachten van een zich ontwikkelende cultuur voordat ze zich ontwikkeld tot het punt van het maken van monumentale structuren.

Dus het is dat alle van de in-tussen prestaties die gewoonlijk geassocieerd met de ongerepte ontwikkeling van een beschaving, ontbreken met de Norte Chico beschaving. Logischerwijs heeft geen zin, maar we weten ook dat de mens ontwikkeling altijd zinvol is, is er iets ontbreekt. Ze vonden ook overvloedig bewijs van het drugsgebruik die normaal gesproken wordt geassocieerd met Sjamanisme.

Dat laatste beetje informatie brengt ons op het juiste spoor: Pyramids, Sjamanisme: Alleen een volk in de Amerika's combineren deze twee - De Olmeken.

Een stap terug, en deze informatie te combineren met gegevens die verkregen wordt uit andere Amerikaanse beschavingen, dan kijken naar de hele wereld foto:

We realiseren ons dat Norte Chico is gewoon de laatste halte voor de oude Oost-Afrikanen die hun migraties begon ongeveer 50.000 jaar geleden: Ze gingen omhoog door Nubië (Soedan) - en ze bouwden piramides, door Egypte - en bouwde piramides, door middel van Sumer (Irak) - en gebouwd pyramide-achtige Ziggarats, door middel van Elam (Iran) - en ingebouwde pyramide-achtige Ziggarats, door China - en bouwde piramides, door Noord-Amerika - en de ingebouwde piramide-achtige heuvels, door Midden-Amerika - en bouwde piramides, totdat ze volledig was overspande de hele wereld en leerde piramide bouwen in Zuid-Amerika. Op elke plaats de routine was hetzelfde, vestigden zij zich en creëerde een nieuwe beschaving, dan na verloop van tijd, sommige verhuisd naar nieuwe gebieden te verkennen.

Moet duidelijk zijn op dit: de bewering is niet dat de Norte Chico waren Olmeken voorraad, alleen dat er contact geweest en invloed. De Olmeken zelf zou zijn geweest veel meer geavanceerd op dit moment. De Norte Chico is goed mogelijk dat de leden van het allereerste Oost-Afrikaanse migratie, sommige 60-70,000 jaar geleden, (deze groep niet naar het noorden, maar volgde een zuidelijke kustweg tussen het Arabische schiereiland). Conventioneel, wordt aangenomen dat deze mensen Australië bereikte bijna 60.000 jaar geleden, en bereikte de Amerika ongeveer 50.000 jaar geleden. Er is reeds stevig gevestigd dat de eerste mensen in Amerika, waren van dit bestand. De skeletresten van een klein kind werden ook gevonden op Caral, DNA-analyse van deze overblijfselen licht moeten werpen op de exacte etniciteit van de Norte Chico. Een ander aspect van Norte Chico, is dat het dwingt mensen die de Olmeken datum op 1.200 voor Christus opnieuw te beoordelen, dat onverstandig conclusie. Andere bewijzen van Olmec contact in Zuid-Amerika volgen.

Opmerking: Het feit dat Egyptenaren hadden zeeschepen op dit moment, en de gedocumenteerde bestaan van een Egyptische schepen aanrichten in Australië, ook op dit moment, is met opzet verdisconteerd. Het oversteken van de Stille Oceaan, is heel anders dan het bereiken van Australië. Het oversteken van de Atlantische Oceaan en dan gaan de weg, weliswaar mogelijk, lijkt onwaarschijnlijk, en komt niet overeen met andere aspecten. Klik hier voor het verhaal van de Egyptische-schip aanrichten in Australië. <>

Degenen die willen wereld na te streven een goed begrip van de menselijke reis, en Specificaties van de oude Oost-Afrikaanse migraties, wat leidde de moderne mens om de kolonisatie van het gehele, kunt u terecht op de National Geographic - Genographic Project - Atlas van het Menselijk Journey. Hoewel als men zou verwachten, als het gaat om Europese en Anatolische (Turkije) afwikkeling, is het niet alleen onjuist, het is ronduit racistisch. Maar wat zou je dan verwachten?

Ecuador

In Zuid-Amerika, is het in Ecuador, dat het eerste bewijs van een werkelijke "Cultuur" vinden we in termen van kunstvormen. Hoewel de mens was in Zuid-Amerika voor 50.000 jaar of meer, is het niet tot de periode van 15.000 voor Christus tot ongeveer 3200 voor Christus, die we zien de eerste tekenen van ontwikkeling. Het is op ongeveer 3200 voor Christus, die voor het eerst zien we de effecten van de Olmeken cultuur en technologie die in het zuiden gefilterd, in die dateerbaar aardewerk, is nu bekend dat er in Zuid-Amerika - op Valdivia.

Tijdens de eerste tijd was er een langdurige en stabiele periode in de ontwikkeling in de regio, en deze ontwikkeling viel samen met een constante toename van de bevolking. Hoewel de grote steden en sommige van de andere grote culturele activiteiten, die later zou ontwikkelen verder naar het zuiden, werden niet gevonden in Ecuador, was er toch een aanzienlijke culturele prestatie daar. En uit deze prille begin groeide de Valdivia cultuur.

De Valdivia

De Valdivia cultuur bloeide op de kust van Ecuador tussen 3.500 en 1.800 v. Chr Deze cultuur werd ontdekt in 1956 door de Ecuadoriaanse archeoloog Emilio Estrada. Gebaseerd op een vergelijking van de archeologische resten en aardewerk stijlen, Estrada en de Amerikaanse archeoloog Betty meggers gesuggereerd dat een relatie tussen de bevolking van Ecuador en de Jomon mensen van Japan bestond in de oudheid, {de oorspronkelijke bewoners van Japan - de Ainu en Jomon - niet Mongoolse net als de huidige bewoners - ze waren van de oorspronkelijke Oost-Afrikaanse Ouden}.

Estrada en meggers theorie dat deze originele Japanse had trans-Pacific handel gevoerd met het Amerikaanse continent. Deze theorie was revolutionair voor die tijd, geen bewijs van contact tussen de twee populaties eerder was vastgesteld. Er was echter geen bewijs van de voortzetting van contact of op lopende handel. Latere ontwikkelingen maken duidelijk dat het contact was echt met de Olmeken tak van deze oude migranten, niet de Jomon.

De Valdivia leefden in gemeenschappen met woningen gebouwd in een cirkel rond een centraal plein. Ze waren een sedentaire mensen die leefden van de landbouw en visserij, hoewel ze af en toe gejaagd wild, zoals herten. Van de resten die zijn gevonden, is vastgesteld dat Valdivians maïs, bruine bonen, squash, cassave, hete pepers en katoen planten gekweekt. Ze gebruikten de katoen om hun kleren te maken. Valdiviaanse aardewerk loop van de tijd, werd groot, en ingewikkelde, zij over het algemeen gebruikt worden rode en grijze kleuren. Hun keramiek en steen werkt, tonen een progressie van eenvoudige tot meer gecompliceerde werken.

Peru

Gaan we nu naar Huaca Prieta in de Chicama Vallei, aan de noordelijke kust van Peru. Hier vinden we monumentale ceremoniële terpen, gebouwd rond 2500 voor Christus ook wij hoogopgeleide katoen weven op deze site, evenals kalebassen vinden {schepen gemaakt van de gedroogde schillen van meloenen, pompoenen, enz.}, werden deze gesneden met gestileerde geometrische motieven. Een andere pre-keramische site op het noordelijke Peruaanse kust is Las Haldas: hier piramides en tempels werden gebouwd platform op ongeveer 1800 voor Christus

"El Paraido" en "Chuquintanta" op de centrale Peruaanse kust, zijn de regio's grootste opgegraven pre-keramische sites. Hier kunnen verschillende wooncomplexen van klei en steen werden gebouwd door de bouw van kamers en terrassen op een top van een ander, veel hetzelfde als in de Pueblo steden van de zuidwestelijke Verenigde Staten. Een andere belangrijke pre-keramische site is Kotosh in de noordelijke hooglanden van Peru. Op Kotosh werden terrassen tempels gemaakt van veldsteen in aarde en versierd met klei reliëfs van gekruiste handen.

Hier weer, ze leerden monumentale structuren te maken, voordat ze geleerd om aardewerk te maken, is een duidelijke indicatie van invloeden van buitenaf. Twee belangrijke culturen die later zou in Peru te ontwikkelen tijdens de Pre-Klassieke periode werden Chavin de Huantar en Paracas.

De Chavin

De Chavin cultuur is bekend om zijn prachtige kunst en design, maar Chavin was ook innovatief met de metallurgie en textielproductie. Doek productie was een revolutie in de tijd van de Chavin. Nieuwe technieken en materialen werden ontwikkeld, waaronder het gebruik van kameelhaar, textiel schilderen, en de "weerstand" type schilderstijl, die vergelijkbaar is met hedendaagse tie-sterven. Metaalbewerking ook ontwikkeld en de Chavín uitblonk in het maken van gehamerd gouden ornamenten.

De Paracas

Ten zuiden van de Chavín regio, een andere hoge cultuur ontwikkeld rond het Paracas schiereiland. Deze beschaving produceerde een beroemde dunwandige aardewerk en enkele van de meest buitengewone textiel in het bestaan. Grote geweven mantels, poncho's, en kleine tapijten werden gemaakt tussen 1000 en 250 voor Christus de mens blijft vinden op Chavin show aanwijzingen van craniale chirurgie en de oneven, maar gebruikelijk (in Meso-en Zuid-Amerika), van het hoofd van de vormgeving voor schoonheid.

De Moche

Net zoals elementen uit de Chavín de beschaving gefilterd zuid tot de Paracas mensen te beïnvloeden, zodat de Paracas mensen beïnvloed een culturele ontwikkeling in het noorden, rond de Viru, Chicama en Moche valleien, {ongeveer 250 voor Christus tot 750 na Chr.} De belangrijkste van deze culturen - wordt vaak genoemd de Moche - en dat is een naam ontleend aan de opgegraven site in de Moche vallei van de rivier. {Deze plaats lijkt te zijn geweest het kapitaal of de belangrijkste stad van de Moche mensen}.

De Moche nederzettingen uitgebreid langs de hete, dorre kust van Noord-Peru van de Lambayeque vallei van de rivier, op het zuiden voor meer dan 215 mijl naar het Nepeña vallei van de rivier. Er waren geen steden gebouwd in de noordelijke valleien hier echter verspreid gemeenschappen werden gebouwd op een zodanige wijze, zodat er geen waardevolle geïrrigeerde landbouwgrond afval. In deze gebieden ceremoniële centra lijken te hebben gediend als de sociale en culturele knooppunten.

De Moche mensen kregen een kunstvorm die een aantal van de mooiste sculptuur in de geschiedenis van aardewerk omvat. Het gamma van modellen maakt deze objecten opmerkelijke niet alleen als kunst, maar ook als een verslag van de beschaving waar ze vandaan kwamen. Het uitgebreide aantal geproduceerde objecten, suggereert dat de beschaving was een zeer dichtbevolkte een, waarin macht en rijkdom waren belangrijke doelstellingen.

De hemelvaart van de Moche zich na de geleidelijke teloorgang van de Chavin cultuur. De ondergang van Chavin cultuur meerdere eeuwen van politieke eenwording eindigde in het noorden van Peru. Zoals de kleine staten van Noord-Peru begon los te breken van wat er was een verenigde regering, en als de burgers geleerd om hun eigen weg te vinden, elke staat afgetakt en begon zijn eigen artistieke stijl te ontwikkelen. Deze uitgegroeid tot stadstaten, die werden uitgevoerd door middel van een gecentraliseerde regering. Als de artistieke stijl van de Moche ontwikkeld en verspreid over het hele noorden van Peru, werd de standaard vorm van alle staten.

Moche architectuur aanbevolen platte piramides getopt en ramped platforms met binnenplaatsen en pleinen. In de buurt van Trujillo in de Moche vallei van de rivier, bestaat er nog steeds twee reusachtige structuren, bekend als de Tempel van de Zon (Huaca del Sol - een getrapte piramide) en de Tempel van de Maan (Huaca de la Luna - een terrasvormige platform met grote kamers en binnenplaatsen).

Veel van wat bekend is over de Moche is ontcijferd uit complexe illustraties, bekend als 'fine-line schilderijen die verschijnen op duizenden keramische vaten. Wat deze tekeningen laten zien, lijkt in hoge mate gestileerd ceremoniële bestrijding waarin krijgers een-op-een-gevochten voor het doel van het produceren van een paar overwonnen gevangenen.

Deze ongelukkigen waren nodig om een centrale rol in het offer ceremonie die strijd gevolgd te vullen. Tekening na tekening laat zien hoe de gevangenen voor het eerst werden ontdaan van kleding en de strijd apparatuur, en dan, naakt en aangelijnd rond de nek met een touw, teruggebracht tot een ceremoniële centrum. Daar worden de gevangenen 'kelen waren doorgesneden, hun bloed wordt verbruikt door de ceremonie deelnemers, en uiteindelijk hun lichamen uiteengereten.

Hoewel een krijger samenleving, de Moche had een voorliefde voor luxe. Moche graven werden gevuld met enkele van de meest prachtige aardewerk en metaalwerk van de Centrale Andes gebied. Moche keramiek, zijn de bekendste van oude Peruaanse artefacten, en behoren tot de mooiste ooit heeft gekend. Hun portret-head beeltenis potten zijn vooral opmerkelijk voor een realistische voorstelling van de menselijke functies en uitbeelden emotie. De redenen voor de ondergang van de Moche onbekend zijn, kunnen zij bezweken aan aardbevingen, langdurige droogte of overstromingen katastrofisch.

De Recuay

Het binnenland, in de noordelijke hooglanden van Peru, is er ook sprake was van een gelijktijdige, en dergelijke cultuur aan de Moche. Dit werd bekend als de "Recuay" cultuur in de Callejón de Huaylas Vallei van Peru.

De Nazca

Verder naar het zuiden, de Nazca van kustgebied van Peru zuiden, werden ongeveer gelijktijdig met de Moche. Net als hun voorgangers Paracas, de Nazca slechts weinig architectuur, maar blonk uit in het maken van textiel en aardewerk met kleurrijke ontwerpen. De meest ongewone aspect van deze mensen hun Nazca lijnen. Dit zijn tekeningen in de aarde van geometrische vormen, dieren, vogels en vis die volledig erkend worden kan alleen vanuit de lucht. Hun doel was zeker ceremonieel, maar de context is onbekend. De lijnen werden gemaakt door wegschrapen donkere bovenkant stenen op het oppervlak van de grond te substraat onthullen een aansteker. De Nazca waren ook bekend om hun praktijk van krimpende hoofden!

Het Pucara

Nu gaan we naar het noordelijke stroomgebied van het Titicacameer in het zuiden van Peru. Het Pucara waren de cultuur die hier ontwikkeld. Deze site staat bekend om zijn ongewone hoefijzer-vormige tempel van steen metselwerk. Pucará-stijl steen sculpturen en Pucará aardewerk, blijkt gelijkenissen met die van Tiwanaku (ze naast), in het zuidelijke stroomgebied van Titicaca. Omdat de eerdere niveaus Tiwanaku show Pucará-type aardewerk, is het duidelijk dat de Pucará cultuur was een voorloper van de Classic Tiwanaku stijlen. De Pucará zijn over het algemeen gedateerd van 300 v.Chr tot 300 na Christus in de Vroege Overgangstijd.

Nu gaan we naar het zuidoosten, waar een andere grote beschaving was ontstaan: de Tiwanaku / Tiahuanacu in Bolivia. Tiwanaku is een oude stad in het zuid-Centrale Andes hoogland van Bolivia, op de oostelijke oever van Lake Titicaca. Hoewel Tiahuanacu werd geregeld zo vroeg ongeveer 200 voor Christus, was het tussen de 200 en 600 AD AD dat dit stedelijk complex het centrum van een andere grote klassieke periode beschaving werd. Helaas is de inwoners van Tiwanaku hadden geen geschreven taal.

Tiwanaku kunst en architectuur was nogal stijf, decoratieve motieven en religieuze beelden zijn stijf in uiterlijk. Steen werd hun materiaal naar keuze, werd het gebruikt voor hun ommuurde steden als grote doorgangen met ingewikkeld gesneden lambrisering. Steen werd ook gebruikt om hun verharde wegen. Zowel hun gebouwen en beeldhouwkunst worden gekenmerkt door een monumentale ingang en monolithische uitstraling.

Als een voorbeeld, is hun "Gateway van de Zon" in Tiwanaku, gesneden uit een enkele steen, en versierd met fraai uitgevoerd reliëfversiering. Hoewel slechts 12 meter hoog, lijkt het meer monumentale vanwege het ontwerp. Verspreid over dit gebied zijn pijler-achtige monolithische beelden die hoogtes van meer dan 20 ft ze zijn versierd met bas-reliëf detaillering te bereiken.

Vreemd genoeg echter dingen zijn totaal verschillend met hun textiel. Ze produceerden poncho's, petten, tassen, en andere textielvezels stukken die grote verscheidenheid zien, met fantastisch strak weeft, en een prachtige rijkdom van kleur. Hoewel Tiwanaku kunst werd al bekend over de westkust

van Zuid-Amerika, is het niet bekend of Tiwanaku was een onderdeel van een wereldrijk politiek, of simpelweg een onafhankelijke culturele en commerciële entiteit. In ieder geval Tiwanaku stortte rond 1100 na Christus, werd de stad verlaten, en haar karakteristieke art-stijl verdwenen